Fundacja SAMARYTANIN - News: Spotkanie AFAF
opp
27. Kwiecień 2024 02:30
 
· skipper dnia 07-09-2011 Kategoria: Medycyna ·
Spotkanie AFAF
Podczas corocznego spotkania AFAF, które odby³o siê 2 i 3 kwietnia 2011r., Pierre Rustin, przewodnicz±cy komisji naukowej oraz Alexandra Durr, przewodnicz±ca komisji medycznej i paramedycznej, poprosili ka¿dego z naukowców o prezentacjê ich prac.

BADANIA FUNDAMENTALNE

ALEXANDRA HENRION-CAUDE pracuje nad microARN. S± to ma³e regulatory genetyczne, które wytwarzaj± bia³ka. Chorzy s± przyk³adem pewnej kombinacji (na poziomie genetycznym+micro ARN, które reguluj± wy¿ej wspomniany poziom genów), owa kombinacja charakteryzuje siê tymi cz±stkami regulacji i jest kojarzona z podstawow± ograniczon± produkcj± frataksyny, niezale¿nie od ka¿dej mutacji.

A. Henrion- Caude prowadzi swoje prace, aby zobaczyæ, jak mo¿na odbudowaæ poziom frataksyny u zwierz±t i ludzi oraz jak regulowaæ funkcjê mitochondrialn±.

PIERRE RUSTIN, AURELIEN BAYOT oraz ich ekipa badaj± dzia³anie stresu utleniaj±cego na komórki skóry pobrane od pacjentów oraz brak indukcji systemów antyutleniaj±cych. Usi³uj± oni uregulowaæ macierzyste komórki, które stanowi± wielk± nadziejê dla dalszych badañ: mog± one siê rozwijaæ w celu zast±pienia innych komórek. Ich dzia³anie nie jest jeszcze do koñca zbadane.

NADIA SOUSSI-YANICOSTAS oraz jej ekipa powziêli zamiar zbadania funkcji frataksyny przy wykorzystaniu ryby-zebry jako modelu. Ryba -zebra to ma³y krêgowiec, który przedstawia liczne korzy¶ci, je¶li chodzi o plan eksperymentalny i który sta³ siê jednym z modelowych organizmów wykorzystywanym przez biologów. W efekcie, embriony tej ma³ej rybki rozwijaj± siê bardzo szybko, s± prze¼roczyste oraz posiadaj± system nerwowy najbli¿szy ssakom (obecno¶æ rdzenia krêgowego, mó¿d¿ku, oraz wszystkich neuroprzeka¼ników znajduj±cych siê u cz³owieka), przenikaj± przez nie ma³e cz±steczki. Czê¶ciowy brak dzia³ania frataksyny (sytuacja, któr± obserwuje siê u pacjentów) poci±ga za sob± braki, które maj± wp³yw na te same narz±dy, co u chorych, a w szczególno¶ci na system nerwowy i serce. Korzystaj±c z tego modelu, N. Soussi - Yanicostas wraz z ekip± w najbli¿szym czasie przetestuj± w³a¶ciwo¶ci terapeutyczne ró¿nego rodzaju cz±steczek.

JEAN-MICHEL CAMADRO, RENATA SANTOS, DOMINIKA ¦LIWA usi³uj± wyja¶niæ skutki deficytu dotycz±cego frataksyny oraz przeprowadzaj± badania nad dro¿d¿ami. Na 9 tys. zbadanych cz±steczek, istnieje 40, które wydaj± siê zwiêkszaæ obecno¶æ frataksyny.

BADANIA KLINICZNE

Prof. ARNOLD MUNNICH przedstawia badania nad Deferipronem.
Arnold Munnich przypomina nam o dzia³aniu Deferipronu. IRM pozwala zbadaæ ilo¶æ ¿elaza znajduj±c± siê pocz±tkowo w mózgu u chorych na chorobê Friedreicha, nastêpnie liczbê ¿elaza ograniczon± w mózgu po leczeniu Deferipronem. Cz±steczka penetruje ka¿d± komórkê organizmu.
Badanie zosta³o przeprowadzone na 72 pacjentach w 5 krajach w przeci±gu 6 miesiêcy. Trzeba by³o unikaæ silnych dawek, bowiem cz±steczka mog³a byæ toksyczna dla bia³ych krwinek. Prof. odnotowa³ kilka ulepszeñ, o których jeszcze nie chce mówiæ. Z ka¿d± ma³± dawk± od 20 do 40 mg/kg, widoczny jest spadek hipertrofii sercowej. Przewidywane jest inne badanie, które bêdzie trwa³o od 3 do 5 lat. W tej chwili nie istniej± inne precyzyjne informacje.

Dr. ISABELLE HUSSON kieruje badaniami dot. Pioglitazonu. Ostatni pacjent zosta³ w³±czony pod koniec 2010r. , a badanie zostanie zakoñczone w roku 2013. Aktualnie jest niemo¿liwe przedstawienie choæby najmniejszego rezultatu. W badaniu uczestniczy 40 m³odych pacjentów. Badanie odbywa siê na dwóch p³aszczyznach. Trudno¶æ sprawia pacjentom to, ¿e nie wiedz± na jakiej p³aszczy¼nie siê znajduj±. Tymczasem korzystaj± o$i z opieki medycznej i psychologicznej, przez ca³e 6 miesiêcy w szpitalu Robert Debrê. Badania s± bardzo dok³adne i ¿mudne, wiêc pacjenci, którzy sobie tego ¿ycz±, mog± dodatkowo korzystaæ z pomocy psychologa. W trakcie dwóch wizyt w szpitalu Debrê pacjenci widz± siê ze swoim lekarzem ogólnym. Na dzieñ dzisiejszy ¿aden uboczny efekt nie zosta³ zaobserwowany.

PROF. ALEXIS BRICE przedstawia efekty badañ europejskich Miconos nad idebenone.
Badania rozpoczêto w 2006 r. i trwa³y one ca³e 4 lata. Badania mia³y miejsce w 13 o¶rodkach w 6 ró¿nych krajach (Anglia, Austria, Niemcy, Belgia, Holandia i Francja) i zosta³y przeprowadzone u 232 pacjentów. Pacjenci byli podzieleni na 4 grupy:3 gr. z 3 ró¿nymi dawkami idebenone (180 lub 360mg/j-450 lub 900mg/j-1350 lub 2250mg/j) oraz jedna grupa placebo, badana przez 1 rok.

CELE G£ÓWNE:

- porównaæ skuteczno¶æ 12-miesiêcznego leczenia neurologicznego (idebenone kontra placebo), przy u¿yciu skali ICARS
- porównaæ skuteczno¶æ 12-miesiêcznego leczenia kardiologicznego, badaj±c funkcjonowanie pompy do komory sercowej
- oceniæ bezpieczeñstwo i tolerancjê na ibedone u pacjentów na ró¿nych poziomach OGÓLNE REZULTATY:
- analizy statystyczne opracowane za pomoc± ca³o¶ci danych nie pozwoli³y stwierdziæ skuteczno¶ci idebenone
- badania pozwoli³y stwierdziæ, ¿e idebenone by³ dobrze tolerowany bez wiêkszych efektów ubocznych

WCZESNE PODSUMOWANIE:

- pomimo, ¿e badanie nie mo¿e potwierdziæ skuteczno¶ci idebenone po 1 roku leczenia, jest jeszcze za wcze¶nie na stwierdzenie, ¿e idebenone mo¿e mieæ korzystny wp³yw na podgrupê pacjentów
- szczegó³owe rezultaty wiêkszo¶ci badañ nad skuteczno¶ci± idebenone s± w trakcie analizy i ju¿ pokaza³y skuteczno¶æ dawki silniejszej porównywalnie do placebo po 6 miesi±cach leczenia
- oczekujemy na rozszerzone rezultaty badañ w ci±gu 24 miesiêcy, aby zakoñczyæ ostatecznie badania nad skuteczno¶ci± idebenone. Jest rzecz± bardzo wa¿n±, aby uzupe³niæ te badania.
Inne komentarze prof. Brice: Jest istotne, aby podkre¶liæ, ¿e niektórzy pacjenci reaguj± lepiej ni¿ inni; mo¿na zanotowaæ u nich o wiele mniejsz± mêczliwo¶æ i wiêksz± przyswajalno¶æ leczenia. Trzeba wiêc wzi±æ pod uwagê tê podgrupê i uogólniæ g³ówne rezultaty, tym bardziej, ¿e 1 rok leczenia wydaje siê niedostateczny dla choroby o tak wolnej ewolucji. Wyd³u¿enie badañ jest brane pod uwagê. Nale¿y przestrzegaæ przepisów MNESIS dla ATU.
Pierre Rustin przypomina, ¿e idebenone pozwoli³ na redukcjê masy lewej komory sercowej u 40% chorych. W badaniach molekularnych, zauwa¿a s(g, ¿e pacjenci reaguj± ró¿nie. Niektórzy przyswajaj± leczenie, inni nie. Trzeba wiêc pozostaæ ostro¿nym, je¶li chodzi o interpretacjê wyników. Nale¿y przestrzegaæ ATU.

MYRIAM RAI rozwinê³a badania w konsorcjum EFACTS powsta³ym w 2010r. , sfinansowanym przez ¶rodki europejskie na okres 4 lat.
To europejskie konsorcjum skupia 14 krajów, 200 lekarzy i naukowców. Ga³êzie badañ s± nastêpuj±ce:
- opracowaæ europejsk± bazê danych o chorobie Friedreicha.
- zdefiniowaæ narzêdzia do badañ klinicznych
- studium funkcji frataksyny
- patogeneza choroby ataksji Friedreicha -nowe modele komórkowe i zwierzêce
- badanie genu: strategie terapeutyczne
- rozwój bio-wska¿ników dla badañ klinicznych
- powstanie strony internetowej dla u³atwienia prac naukowcom
¯aden a¿ tak rozleg³y projekt nie ujrza³ jeszcze ¶wiat³a dziennego. Badania postêpuj±, istnieje coraz
wiêcej ¶rodków oraz ro¶nie ilo¶æ naukowców. Dla przyk³adu, ¶wiatowy kongres FARA, który ma
miejsce w Strasbourgu od 3 do 7 maja orzek³ podczas drugiego zebrania, ¿e ponad 200 lekarzy i
naukowców zaanga¿owanych w badanie ataksji Friedreicha w konsorcjum europejskim - to pierwsze
tak wielkie przedsiêwziêcie!
 
 
Copyright © by Fundacja Samarytanin
 
Powered by PHP-Fusion copyright © 2002 - 2024 by Nick Jones.
Released as free software without warranties under GNU Affero GPL v3.